تست آستیگماتیسم

آستیگماتیسم یا به زبان عامینه آستیگمات بودن یک نقص رایج و به طور کلی قابل درمان در انحنای چشم است که باعث تاری دید و نزدیک بینی می شود.

برای تشخیص دقیق به معاینه چشم پزشک نیاز است. اما می توانید تست آستیگماتیسم را در خانه تست کنید.

آستیگماتیسم، یک عیب انکساری شایع در چشم است. این وضعیت زمانی اتفاق می افتد که قسمت هایی از چشم به شکل نامنظم شکل می گیرد و از تمرکز مناسب نور بر روی شبکیه جلوگیری می کند. در نتیجه، افراد مبتلا به این بیماری از تاری دید و تحریف چشمی شکایت دارند. این عیب انکساری در تقریباً از هر سه نفر رخ می دهد و ممکن است در ترکیب با نزدیک بینی یا دوربینی رخ دهد.

انجام یک معاینه کلی چشم، بهترین راه برای تشخیص آستیگماتیسم است. چشم پزشک چند آزمایش را انجام می دهد تا ببیند چگونه چشم ها روی نور تمرکز می کنند.

تست آستیگماتیسم را می توان به صورت آنلاین نیز یافت، اما برای تشخیص دقیق و معاینه باید به چشم پزشک مراجعه کرد.

از کجا بفهمیم دچار آستیگماتیسم هستیم؟

علائم و نشانه‌های آستیگماتیسم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

۱. تاری دید 

۲. خستگی یا ناراحتی چشم

۳. سردرد

۴. مشکل دید در شب

۵. دوبینی

علل آستیگماتیسم

چشم دو ساختار با سطوح خمیده دارد که نور را روی شبکیه منعکس می‌کند که باعث می شود تصاویر تشکیل شوند:

• قرنیه، سطح جلوی شفاف چشم به همراه ساختارهای اشکی
• عدسی، یک ساختار شفاف در داخل چشم است که شکلش را تغییر می‌دهد تا به تمرکز روی اشیاء نزدیک کمک کند

در یک چشم کاملاً طبیعی، هر یک از این عناصر مانند سطح یک توپ صاف، دارای انحنای گرد است. برای تشکیل تصویر در پشت چشم، قرنیه و عدسی دارای چنین انحنا همه نور ورودی را به طور مستقیم روی شبکیه متمرکز می‌کنند.

خطای انکساری

اگر قرنیه یا عدسی به شکل تخم مرغ و با سطح ناصاف باشد، پرتوهای نور به صورت یکسان خم نمی‌شوند، که دو تصویر متفاوت را تشکیل می‌دهد. این دو تصویر با هم هم‌پوشانی دارند یا با هم ترکیب می‌شوند و باعث تاری دید می‌شوند. آستیگماتیسم نوعی خطای انکساری است.

آستیگماتیسم وقتی اتفاق می‌افتد که انحنای قرنیه یا عدسی در یک سمت بیشتر از سمت دیگر باشد. اگر قرنیه شما دارای منحنی‌های نامنظم است، دچار آستیگماتیسم قرنیه هستید. اگر عدسی شما دارای منحنی‌های نامنظم است، آستیگماتیسم عدسی دارید.

هر نوع آستیگماتیسم می‌تواند باعث تاری دید شود. تاری دید ممکن است بیشتر در یک جهت به صورت افقی، عمودی یا مورب رخ دهد.

آستیگماتیسم ممکن است از بدو تولد وجود داشته باشد، یا بعد از آسیب دیدگی چشم، بیماری یا جراحی ایجاد شود. آستیگماتیسم با خواندن در نور ضعیف یا تماشای تلویزیون از فاصله کم بدتر نمی‌شود.

تشخیص آستیگماتیسم

آستیگماتیسم توسط معاینه چشم یا اپتومتری (بینایی سنجی) تشخیص داده می‌شود. یک معاینه کامل برای بررسی سلامتی چشم و عیب یابی شامل یک سری آزمایشات است که مشخص می‌کند شکست نور توسط چشمان شما چطور انجام می‌شود . چشم پزشک ممکن است از ابزارهای مختلفی استفاده کند، چراغ‌های روشن را مستقیماً در چشمان شما هدف قرار دهد و از شما بخواهد چندیدن عدسی را امتحان کنید. پزشک از این آزمایشات برای بررسی جنبه‌های مختلف چشم و بینایی و تعیین نسخه مورد نیاز برای تهیه دید شفاف با عینک یا لنزهای تماسی استفاده می‌کند.

درمان آستیگماتیسم

هدف از درمان آستیگماتیسم بهبود وضوح بینایی و راحتی چشم است. درمان شامل لنزهای اصلاحی یا جراحی انکساری هستند.

۱. لنزهای اصلاحی

پوشیدن لنزهای اصلاحی با خنثی کردن انحنای ناهموار قرنیه و عدسی، آستیگماتیسم را درمان می‌کند.

۲. جراحی عیوب انکساری

جراحی عیوب انکساری باعث بهبود بینایی و کاهش نیاز به عینک یا لنزهای تماسی می‌شود. جراح چشم از یک پرتو لیزر برای تغییر شکل منحنی‌های قرنیه استفاده می‌کند که خطای انکساری را اصلاح می‌کند. قبل از عمل، پزشکان ارزیابی‌های لازم را انجام می‌دهند تا تعیین کنند که آیا شما کاندید جراحی انکساری هستید یا خیر.

برخی از عوارض احتمالی که ممکن است بعد از جراحی انکساری رخ دهد عبارتند از:

• میزان اصلاح کمتر یا بیشتر از حد مورد انتظار
• عوارض جانبی بینایی، مانند هاله یا نوری که در اطراف چراغ ظاهر می‌شود
• خشکی چشم
• عفونت
• زخم قرنیه
• به ندرت از بین رفتن بینایی

حال سوال دیگر این است که علت حساسیت چشم به نور چیست؟

حساسیت به نور شرایطی است که در آن چراغ‌های روشن باعث ناراحتی چشمان شما می‌شوند. نام دیگر این شرایط فتوفوبیا است. فتوفوبیا یک علامت شایع همراه با چندین بیماری مختلف است و از تحریکات جزئی تا موارد اضطراری و حاد پزشکی را شامل می‌شود.

آیا اگر وقتی به نور نگاه می کنید نور اذیت کننده باشد، مشکل از چشم ناشی می شود؟ گرچه این گفته منطقی به نظر می رسد، اما فوتوفوبیا در واقع یک مسئله عصبی است که شامل ارتباط بین چشم و مغز است. قسمتی از چشم که فوتوفوبیا را به مغز منتقل می کند با بخشی که بینایی را انتقال می دهد متفاوت است. به طرز شگفت انگیزی، یک فرد می تواند کاملاً نابینا باشد و هنوز هم به نور حساس باشد، اگرچه اگر چشم های فرد تخلیه شود، دیگر او فوتوفوبی نخواهد داشت.

اخیرا، محققان این فرضیه را مطرح کرده اند که نوسانات مواد شیمیایی خاص که درد و لذت در مغز را کنترل می کنند نیز حداقل برای افرادی که میگرن یا سردرد دارند ممکن است در پاسخ به فوتوفوبیا موثر باشد.

انواع نور

فتوفوبیا می‌تواند منجر به حساسیت به طیف وسیعی از منابع مختلف نور شود بطوری که ممکن است یک نوع نور خاص، برخی از آنها و یا حتی همه انواع مختلف نور برای شما مشکل ایجاد کنند. این منابع نوری می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

• نور خورشید
• سطوح انعکاسی مانند جاده‌ها یا پنجره‌ها
• تابش خیره کننده آب
• بازتابش نور از ماسه و برف
• منابع نور مصنوعی (چراغ‌های فلورسنت یا رشته‌ای)

چه عواملی باعث ایجاد فتوفوبیا می‌شود؟ 

• میگرن

فتوفوبیا یکی از علائم شایع میگرن است. میگرن باعث سردردهای شدیدی می‌شود که توسط عوامل مختلفی از جمله تغییرات هورمونی، غذا، استرس و تغییرات محیطی ایجاد می‌شود. از دیگر علائم میگرن می‌توان به احساس لرزش در قسمتی از سر، حالت تهوع و استفراغ اشاره کرد.

آمارها نشان می‌دهد که حدودا بیش از ۱۰ درصد از مردم سراسر جهان میگرن دارند. همچنین ناگفته نماند که شیوع میگرن در بین زنان بیشتر از مردان است.

شرایطی که بر روی مغز تأثیر می‌گذارند 

حساسیت به نور معمولاً با چند بیماری جدی همراه است که بر روی مغز تأثیر می‌گذارند. این بیماری‌ها شامل موارد زیر می‌باشد:

• انسفالیت

انسفالیت زمانی ایجاد می‌شود که مغز فرد به دلیل ابتلا به عفونت ویروسی یا هر علت دیگری ملتهب شود. انسفالیت در موارد شدید می‌تواند حتی منجر به مرگ شود.

• مننژیت 

مننژیت یک عفونت باکتریایی است که باعث التهاب غشاهای اطراف مغز و نخاع می‌گردد. فرم باکتریایی آن می‌تواند منجر به عوارض جدی مانند آسیب مغزی، کاهش قدرت شنوایی، تشنج و حتی مرگ شود.

• خونریزی زیر عنکبوتیه 

خونریزی زیر عنکبوتیه یا زیر غشایی زمانی رخ می‌دهد که فرد در قسمت بین مغز و لایه‌های بافت اطراف دچار خونریزی شده باشد. این بیماری می‌تواند منجر به مرگ، آسیب مغزی یا سکته مغزی شود .

شرایطی که بر چشم تأثیر می‌گذارد 

همچنین فتوفوبیا در برخی شرایط خاص که چشم‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهند بسیار رایج هستند. این موارد شامل موارد زیر می‌باشد:

• سایش قرنیه

ساییدگی قرنیه نوعی آسیب‌ به قرنیه یا همان بیرونی ترین لایه چشم است. بروز این نوع صدمات شایع است و معمولا به هنگام ورود ماسه، خاک، ذرات فلزی یا سایر مواد به چشمان رخ می‌دهد. در صورت عفونت قرنیه این مشکل می‌تواند به یک وضعیت جدی بنام زخم قرنیه منجر شود.

• اسکلریت 

اسکلریت زمانی اتفاق می‌افتد که قسمت سفید رنگ چشم ملتهب شود. حدود نیمی از همه موارد اسکلریت ناشی از ابتلا به بیماری‌هایی مانند لوپوس است که بر سیستم ایمنی بدن تأثیر می‌گذارند. از جمله دیگر علائم اسکلریت شامل چشم درد، آب مروارید و تاری دید می‌باشد.

• التهاب ملتحمه 

التهاب ملتحمه که آن را با نام چشم صورتی نیز می‌شناسند زمانی اتفاق می‌افتد که لایه‌ای از بافت که قسمت سفید چشم را پوشانده است دچار عفونت یا التهاب شود. در بیشتر موارد ویروس‌ها عامل ایجاد این حالت هستند اما گاهی ممکن است این وضعیت ناشی از وجود باکتری و آلرژی نیز باشد. از دیگر علائم این بیماری می‌توان به خارش، قرمزی و درد چشم اشاره داشت.

• سندرم چشم خشک 

خشکی چشم هنگامی رخ می‌دهد که غدد اشک نتوانند به اندازه کافی اشک تولید کنند یا اشک تولید شده کیفیت کافی نداشته باشد. این شرایط باعث می‌شود که چشمان فرد بیش از حد خشک شوند. علل ابتلا به سندروم چشم خشکی شامل سن، عوامل محیطی، شرایط خاص پزشکی و مصرف برخی از داروها است.

جهت کسب اطلاعات بیشتر با مرکز طب کار برزویه در تماس باشید.

۰۲۱-۴۴۳۷۷۴۰۲