عفونت ادراری
عفونت ادراری یعنی عفونت در هر یک از قسمت های دستگاه ادراری که می تواند کلیه ها، مجاری ادراری و یا مثانه را درگیر کند. این بیماری در بین کودکان، کهنسالان و بیماران مبتلا به دیابت شیوع بسیار بالایی دارد. زنان نیز به دلیل ساختار دستگاه ادراری شان بیشتر از مردان به عفونت ادراری مبتلا می شوند و حتی ممکن است بیشتر از یک بار عفونت ادراری را تجربه کنند. همچنین زنان یائسه به دلیل این که استروژن بدنشان کم تر است، بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت ادراری هستند و در صورت ابتلا شدت علائم عفونت ادراری در آن ها بیشتر است. این نوع عفونت با درمان دارویی زیر نظر پزشک از بین می رود اما اگر به موقع درمان نشود، می تواند به کلیه ها آسیب جدی برساند.
انواع عفونت ادراری
عفونت ادراری به دو نوع عفونت دستگاه ادراری فوقانی و دستگاه ادراری تحتانی تقسیم می شود:
عفونت دستگاه ادراری فوقانی یا پیلونفریت حاد: پیلونفریت به معنای التهاب کلیه و لگنچه‌ی کلیوی است.
پیلونفریت حاد، عفونت ناگهانی و شدید کلیه است که موجب ایجاد علائم متعددی در فرد می شود:
- درد و حساسیت به لمس در قسمت بالای کمر و پهلو ها
- حالت تهوع و استفراغ
- تب بالا و لرز
- خستگی
- تغییرات ذهنی
پیلونفریت حاد یک اورژانس پزشکی است و در صورت شک به ابتلا باید بلافاصله به پزشک مراجعه شود.
عفونت دستگاه ادراری تحتانی یا عفونت مثانه (سیستیت): عفونت مثانه می تواند باعث ایجاد علائم متعددی شود:
- احساس درد و سوزش هنگام ادرار کردن
- نیاز شدید و مکرر به ادرار کردن
- افزایش دفعات ادرار
- کاهش میزان ادرار خروجی
- ادرار کدر، خونی، تیره رنگ (به رنگ چای یا نوشابه) و شدیدا بد بو
- ترشحات بد بو از دستگاه ادراری
- تهوع و استفراغ
- تب پایین
- فشار و گرفتگی عضلات در شکم و قسمت پایین کمر
علائم عفونت ادراری چیست؟
تکرر ادرار از نشانه های شایع عفونت ادراری است اما گاهی این بیماری بدون این که نشانه ای داشته باشد افراد را گرفتار می کند، در نتیجه انجام آزمایشات دوره ای ادرار برای تشخیص این بیماری توصیه می شود. از دیگر علائم عفونت ادراری می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- سوزش هنگام ادرار کردن
- درد لگن در خانم ها
- درد مقعد در آقایان
- کم حجم شدن ادرار
- بد بو شدن ادرار
- تغییر رنگ ادرار (صورتی یا قهوه ای شدن آن)
- دیدن لکه های خون در ادرار
بهتر است در صورت وجود این علائم هر چه سریع تر به پزشک مراجعه شود.
علت عفونت ادراری چیست؟
ساختار آناتومیکی دستگاه ادراری به گونه ای است که معمولاً از ورود باکتری های مهاجم جلوگیری می کند، اما گاهی باکتری ها از سد محافظتی عبور می کنند و از طریق مجرای ادراری وارد می شوند و پس از آن به سمت مثانه و کلیه حرکت می کنند.
در کنار سد های محافظتی عواملی هم وجود دارند که ورود باکتری ها را آسان تر می کنند. به عنوان مثال استفاده از وسایل پیشگیری از بارداری توسط زنان، احتمال ابتلا به عفونت ادراری در زنان را بالاتر می برد. سایر عواملی که خطر ابتلا به عفونت ادراری را افزایش می دهند، عبارتند از:
- سنگ کلیه
- پروستات بزرگ شده
- اختلالات آناتومیکی و غیرعادی بودن دستگاه ادراری
- ضعف در سیستم ایمنی بدن
عوارض عفونت ادراری چیست؟
اگر عفونت ادراری درست و به موقع تشخیص داده و درمان شود خطر جدی وجود نخواهد داشت اما در صورتی که این بیماری تشخیص داده نشود و یا درمان صورت نگیرد می تواند به عفونتی عود کننده تبدیل شود و هر چند وقت یکبار دوباره به سراغ بیمار بیاید.
زنانی که مکررا به این بیماری دچار می شوند باید برای مدتی تحت نظر پزشک باشند و دوره درمان عفونت ادراری خود را کامل کنند. درمان نشدن این بیماری در کودکان خطرناک تر است و منجر به آسیب شدید به کلیه های آنها خواهد شد.
روش های تشخیصی عفونت ادراری
تست ها و روش های تشخیص عفونت های دستگاه ادراری عبارتند از:
-
آزمایش ساده‌ی ادرار
تشخیص عفونت ادراری معمولا پس از چک کردن علائم فرد و آزمایش ادرار به منظور بررسی وجود گلبول سفید، گلبول قرمز و باکتری در ادرار صورت می گیرد.
برای جمع آوری نمونه ادرار برای آزمایش ساده‌ی ادرار ابتدا باید ناحیه‌ی تناسلی کاملا شسته شود. همچنین نباید از ابتدای جریان ادرار نمونه گرفته شود و بهتر است نمونه‌ی وسط جریان ادرار در ظرف آزمایش جمع آوری شده و به آزمایشگاه تحویل داده شود. این کار موجب جلوگیری از آلوده شدن نمونه به وسیله‌ی باکتری ها و میکروب های سطح پوست می شود.
-
کشت ادرار
عفونت ادراری ویروسی، نیاز به انجام آزمایش های خاصی دارد. ویروس ها از علل نادر عفونت ادراری هستند اما می توانند در افرادی که پیوند عضو داشته اند یا افراد دارای نقص سیستم ایمنی، منجر به ایجاد عفونت ادراری شوند. کشت ادرار برای بررسی عفونت های ادراری باکتریای و قارچی و همچنین انتخاب داروی مناسب، به کار برده می شود.
-
روش های تصویربرداری
در صورت ابتلا به عفونت های ادراری مکرر، ممکن است پزشک معالج با شک به اختلالات دستگاه ادراری، جهت تشخیص علت عود عفونت از روش های تصویربرداری استفاده کند که شامل ارزیابی دستگاه ادراری با استفاده از سونوگرافی، ام آر آی (MRI)، سی تی اسکن (CT) و عکس اشعه‌ی ایکس می باشد.
-
سیستوسکوپی
در این روش تشخیصی پزشک با استفاده از لوله‌ی نازک که در انتهای آن دوربین کوچکی قرار دارد، داخل مثانه و مجرای ادراری را مشاهده می کند.
راه های درمان عفونت ادراری چیست؟
در درمان عفونت ادراری از آنتی بیوتیک خوراکی استفاده می شود که با توجه به باکتری های موجود در ادرار و سابقه بیماری، نوع آنتی‌بیوتیک و مدت مصرف آن تعیین می شود. اگر بیمار هنگام ادرار کردن سوزش و درد داشته باشد می تواند از دارو های مسکن نیز استفاده کند.
معمولا چند روز بعد از شروع درمان علائم بیماری از بین می رود اما برای درمان کامل عفونت ادراری باید تا چند هفته بعد و طبق تجویز پزشک دارو ها مورد استفاده قرار بگیرند.
همچنین در مواقعی که عفونت ادراری خیلی شدید باشد ممکن است بیمار به آنتی بیوتیک های تزریقی یا بستری در بیمارستان نیاز پیدا کند.
“ مجموعه تخصصی طب کار برزویه دارای مجوز انجام خدمات سلامت شغلی (معاینات بدو استخدام و معاینات دوره ای) از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و همچنین سازمان تامین اجتماعی است. این مرکز تخصصی با بهره مندی از تیم مجرب، متخصص و حرفه ای، مجموعه ای پیشرو در ارائه تمامی معاینات طب کار است. “
جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره تماس مرکز طب کار برزویه در ارتباط باشید.
📞 ۰۲۱-۴۴۳۷۷۴۰۲
سلام توروخدا جواب بدین میزان ادارم کم شده تکرار ادار دارم انگار حس می کنم شدید باید برم دسشویی ولی میریم خیلی کم میاد انگار مثانم هیچی نیس زیادم آب مینوشم ولی نمیدون چرا دفع ادارم کمه ممکنه از کلیه هام باشه